Forum Karawany

:)) · Gość

A co do zagadki! Te dwa białe okrągłe w drugim planie to "wypisz, wymaluj" pojemniki na mleko Wink

Nuska

Dzięki za pochwały.
Myślałam że dziś coś napiszę, ale ten mróz za oknem skutecznie nie daje mi przeskoczyć w te ciepłe hawańskie klimaty.

A Darku.K - no masz trochę racji. Te dwa białe okrągłe to faktycznie pojemniki. ale nie na mleko, choć może czasami też i na mleko, ale tak generalnie to nie na mleko.
No mam nadzieję, że podpowiedziałam Wink

delicja

Nuśka dokładaj do pieca i pisz !!!!!!!!!!!

Nuska

Delicjo - ja naprawdę cały czas piszę. Codziennie choć jedno zdanie, ale piszę Laughing

delicja

A ja dokładam do pieca i ...... czytam Nusia czytam......

Nuska

ukłony dla wiernych Czytelników Very Happy

Mat1 · Gość

tyż siem kłaniam jako czytelnik........niedawno to i nawet jako konkursowicz...hehehe

dyslektyk

Nuska kiedy bendzie dalsza czenść.

Nuska

o matko

tak mi wstyd, że nic nie piszę,
ale wena gdzieś się przede mną schowała i nigdzie nie mogę jej znależć
może jutro na nią trafię, albo wypożyczę w bibliotece Wink

Mat1 · Gość

no Nusia..powoli bierz siem powoli do pisania...heheheheh

:)) · Gość

Piszesz PIĘKNIE!!! Ale "ostatnimi czasy" niezmiernie maluteńko. Nawet Dyslektyk zauważył. A on cierpliwy bardzo!!!
No Nuseczko "do raboty"!

Nuska

i co ja mam napisać Question

pewnie i tak nie uwierzycie że codziennie coś do Kuby dopisuję, (bo ja bym nie uwierzyła Wink

) ale chcę wkleić już tu cały dzień dlatego to tak długo trwa
sorki

Mat1 · Gość

no oki oki Nuska

Atena

No Nuseczko kiedy c.d.?
Bo choć czasu mam mało to śledzę pilnie Smile

Nuska

najpóźniej we wtorek, bo jutro na cały weekend tracę dostęp do netu
możemy się tak umówić Question

plisssssss
no i dzięki że nie tracicie nadziei na dokończenie opowieści - cmok cmok

Nuska

no dość tej samokrytyki
czas na kolejny odcinek i kryte innych Very Happy

Nuska

c.d.

W drodze do Hawany autobus ma jeden krótki postój. Taki można by powiedzieć techniczny – na pozbycie się lub uzupełnienie płynów Grey_Light_Colorz_PDT_18

Mijamy znajome nam już widoki, a także zauważamy nowe.
No i znowu zachwyca mnie ten niezwykły kolor ziemi.

Do Hawany docieramy bez żadnych dodatkowych przygód. Na szczęście w tą stronę autobus ma przystanek blisko naszego hotelu. Gorzej będzie przy powrocie, bo będziemy musieli dojechać na dworzec autobusowy położony oczywiście na drugim końcu miasta. No, ale tym będziemy martwić się później. Teraz wysiadamy z autobusu, odbieramy nasze bagaże i ruszamy za Helusiem, który prowadzi nas tak pewnie jakby spędził w Hawanie przynajmniej połowę swojego życia Grey_Light_Colorz_PDT_15

.
No i coś w tym chyba musi być, bo już po kilku minutach stajemy u drzwi naszego hotelu - hotelu Plaza.
Ok, ok ......przyznaję bez bicia, foty ściągnięte z netu, ale jakoś nie mam (jeszcze Question

) nawyku obfotografowywania hoteli.

W recepcji czeka na nas list od rezydentki. Początkowo traktujemy go jako taką zwykłą inormacyjną kserówkę. Po chwili jednak zauważamy, że jest on imiennie adresowany na nas. Miło prawda Question

Zaczynamy więc czytać uważniej. Wyczytujemy, że jutro rezydentka oczekuje nas w sąsiednim hotelu. Ale czy ona naprawdę nas tam oczekuje, czy to tylko taki zwrot grzecznościowy tego niestety moja znajomość niemieckiego nie jest w stanie rozszyfrować Grey_Light_Colorz_PDT_18

Jest też jakaś informacja o autobusie do Varadero, w dniu w którym i my chcemy tam wrócić.
Hmmm….. nie ma co się zastanawiać tylko trzeba iść na to spotkanie.
A teraz trzeba iść zobaczyć wreszcie nasze pokoje.
No, no, no….. całkiem niezły hotel sobie wybraliśmy, a i widok z okna też niczego sobie Grey_Light_Colorz_PDT_15

W pokojach nie zostajemy długo, czeka bowiem na nas położony na drugim końcu miasta (czemu wszystko, do czego chcemy lub musimy dojść znajduje się na drugim końcu miasta Question

) Plaza de la Revolucion, na którym odbywają się uroczystości pogrzebowe.
Tak się nakręciliśmy na tę „wyprawę”, że nawet nam przez myśl nie przeszło, że słońce nadal daje czadu i warto byłoby wymazać się jakimś kremem z filtrem lub chociaż zakryć czymś ramiona. Nic z tych rzeczy. Spokojnie, żeby nie powiedzieć bezmyślnie, ruszamy w stronę placu
Aparaty oczywiście mamy cały czas w gotowości, no bo jak np. minąć budynek Centro Asturiano i nie pstryknąć mu fotki czy też nawet trzech Question

Po kilku krokach aparaty znowu pstrykają, bo przechodzimy przez Parque Central, uznawany za najwspanialszy skwer hawańskiej starówki. Skwer ocieniony drzewami i okolony zabytkowymi budynkami. Wbrew temu, co widać na moich zdjęciach, od rana do nocy plac pełen jest mieszkańców, którzy spędzają tu czas na dysputach o sprawach ważnych i mniej ważnych (tak przynajmniej wydawało mi się jak ich obserwowałam, bo podsłuchiwanie na nic się zdawało Grey_Light_Colorz_PDT_18

).
Pośrodku placu stoi wykonany z białego marmuru pomnik José Martíego.

Jeden z boków Parque Central zajmuje Gran Teatro.
Teatr istniał już tu w początkach XIX wieku, ale obecny budynek pochodzi z 1915 roku i trzeba przyznać że jego fasada przyciąga wzrok.

Tuż obok stoi Capitolio. Ale o nim to już wam opowiadałam, więc powtarzać się nie będę Grey_Light_Colorz_PDT_15

.

Podczas naszej pierwszej wizyty pod Capitolio nie zwróciłam większej uwagi na kamieniczki stojące po drugiej stronie ulicy, a przecież one są takie śliczne i takie kolorowe…
Teraz nie tylko doceniłam urodę ich fasad ale przede wszystkim zbawienne posiadanie arkad, w cieniu których chroniliśmy się przed palącym słońcem.

Kolejne fotki powstały na Avenida de la Reina, a przedstawiają ………………… Hawanę Grey_Light_Colorz_PDT_16

. To tak dla przypomnienia, jakby ktoś zapomniał po jakim mieście spacerujemy Grey_Light_Colorz_PDT_18

Skoro ptaszki zasłużyły sobie na zdjęcie, to sprzedający je pan nie mógł być gorszy. Z uśmiechem poprosił o fotkę, no to ją ma Grey_Light_Colorz_PDT_15

Wstyd się przyznać, ale nie jesteśmy jeszcze nawet w połowie drogi do Plaza de la Revolucion, a słońce już porządnie daje nam się we znaki, dlatego z wielką ulgą witamy na widnokręgu kościół. Nie tylko w nim chwilkę odsapniemy, ale też pomodlimy o rozum Grey_Light_Colorz_PDT_19

, bo jak widać przedpołudniowe doświadczenia ze spacerem w pełnym słońcu niczego nas nie nauczyły Brick wall

.

Iglesia del Sagrado Corazón de Jesús, czyli gotycki kościół Najświętszego Serca Jezusa, do którego właśnie wchodzimy robi na nas duże wrażenie. Jest olbrzymi, a jego ogrom podkreśla garstka osób skupiona przy głównym ołtarzu i głos starszej pani odczytującej chyba jakąś modlitwę. Może nawet za zmarłą żonę Raula Question

Widok flagi narodowej w ołtarzu to już dla nas nie nowość, ale i tak zasługuje na fotkę. Przy okazji uwieczniamy jeden z ołtarzy bocznych kościoła.

Kącik muzyczny też przyciąga na chwilę naszą uwagę.

Jednak nas najbardziej urzekły witraże, bo czyż nie są one piękne Question

Jesteśmy teraz w innym świecie.
Za ścianą słońce, ruch i gwar a tu chłód, spokój i cichy, łagodny, monotonny głos starszej pani.
Zostajemy tu na chwilkę i z potrzeby ciała i ducha.

c.d.n.

:)) · Gość

No i znów uczta!!!! Wchłaniam jak gąbka!!! A we wtorek rozumiem że będzie obiecana część Smile

))))

bakalia~ · Gość

Nuseczko brawa raz jeszcze. Tylko dlaczego do wtorku tak daleko? Smile

Nuska

ło matko

toż to była właśnie ta część wtorkowa Very Happy

.
Skąd ja mam teraz na wtorek nową część wziąć